از آقا امام حسن مجتبی علیه‌السلام پرسیدن عقل چیست؟
آقا فرمودند؛ اینکه بتونی جرعه جرعه بغض و غمت رو فرو ببری و صبوری کنی تا وقتِ اتفاقات خوب فرا برسه.
- بحارالانوار، ۱، ۱۱۶
مردان به تو عشق می‌ورزند
و بعد طوری رفتار می کنند
انگار توهم خودت بوده...
کاش به دل ننشیند،
آن که سهم ما نیست...
هرچه اطرافیان شما چیپ‌تر و ارزان تر باشند،
شما هزینه های گرانتری می‌پردازید.
هم خودتون چهارچوب داشته باشين و
هم با آدم‌هایی بپرید که چهارچوب و
خط قرمز دارن،
آدم بی در و پیکر خیلی خطرناکه.
هر آدمی به یکی احتیاج داره که
وقتی دسته گل به آب داد بهش بگه: فدا سرت.
چه چیزی نکبتِ زندگی را جبران می‌کند جز رویا؟
پ.ن:
بنظر من؛ پناه بردن به رویاهای شیرین در هنگام سختی‌های زندگی و وقتی که زندگی و شرایط زندگیت به دلخواهت نیست بزرگترین سیستم دفاعی ذهنی انسان در مقابله با مشکلات زندگیت هست هرچند واسه ی دقایقی کوتاه فقط از دنیای واقعی فاصله میگیری و باز مجبوری به زندگی عادی و واقعی خودت برگردی.
یه فیلمی که تا حالا ندیدید رو بردارید و ده ثانیه‌ای از وسطش رو ببینید.
تصورتون رو راجع به اون سکانس و آدم‌های توش نگه دارید.
بعد فیلم رو از اول ببینید؛ وقتی رسیدید به همون سکانس، می‌بینید چقدر تصوراتتون غلط بوده.
تو زندگی هم همین‌طوره؛
رو یه نگاه سریع قضاوت نکنید،
آدم‌ها رو از ریشه بشناسید.
همه ی ما
فقط دو نوع شب در زندگی مان داریم؛
شبی که می‌خواهیم زودتر صبح شود،
و شبی که هیچگاه دوست نداریم به صبح برسد.
و مرز بین اینها
تنها یک "او" ست
که بستگی دارد مانده باشد،
یا رفته باشد..
کسی را پیدا کن وقتی داری راجع به چیزایی که اذیت کرده حرف میزنی، فکر نکنه داری غر میزنی، این خیلی مهمه.
همه سرو ته یک کرباس نیستند!
نه تمام زنها و نه همه مردها
هر کسی عطر خودش را دارد
درست مثل اثر انگشتش!
حالت موهایش، رنگ چشمها و خطوط کف دستش...
این بی‌رحمانه ترین جمله ایست که شنیده ام.
چطور به خودمان حق میدهیم با یک جمله : "همه شون سروته یک کرباس هستند"، قضاوت کنیم.
توی دل همدیگر را خالی کنیم یا در تصمیم گیری کسی، با این کلام نسخه ای بپیچیم؟!
هر روز که بیدار می شویم یک انسان متفاوت تر هستیم.
این شکوفایی شگفت انگیز راز وجودی انسانی ماست. ما، هیچکدام ما، سروته یک کرباس نیستیم. نیستیم به خدا.
سلیمانا بیا بردار بار از شانه ی موری
مرا باری ست از غم ها که سنگین است بر دوشم
کجا پیدا کنم دیگر شراب از این طهوراتر؟
بهشت اینجاست اینجایی که دارم چای می نوشم.
اگه می‌خوای بدونی که یه نفر رو برای زندگیت دوست داری؛ چشمات رو ببند و تصور کن بعد از ظهر خسته و کوفته از راه می‌رسی و ماشین رو داری پارک می‌کنی و می‌فهمی که اون توو خونه منتظرته.
اگه این فکر خوشحالت می‌کنه و باعث میشه حتی توو فکرت خستگیات در بره، اون آدمِ زندگیته...
علاقت به تمیزی بیشتر میشه...
آدمای تمیز،
رابطه های تمیز،
محیط تمیز و ذهن تمیز
خلاصه که بدون ترس الک کنید!
قشنگم؛
تو مدیرعامل زندگی خودتی.
استخدام کن، اخراج کن و ترفیع بده.
با در نظر گرفتن موقعیتت.